Behin urrezko kreditu txartel bat eskatu nuen bidai bat egiteko eta kontratuaren letra txikia ez irakurtzeagatik eta gaizki ulertze baten ondorioz -lapurreta hutsa izan zela ez esateagatik- eskatutako dirua hirukoiztuta itzuli nien. Komertzial jator bat hurbildu zen lanera eta ez dakit zergatik… baina konbentzitu egin zidan. Momentu horretan, bidai bat egin behar nuen eta diruaren beharra nuen. Urrezko kreditu txartelarekin paradisura joateko aukera nuela esan zidan eta aurrera egitea erabaki nuen. Gero ordaindu beharreko zorra bikoiztuta eta kasu batzuetan hirukoiztuta itzuli behar zaie baina berdin da. Gero gerokoak!
Komertzialak esan zizkidan interesak ordaintzeko abantail handiak zituela kreditu txartelak eta erreztasunak ere emango zizkidatela. Pentsatu nuen hau nire aukera. Bizitzako bidairik inportanteenaren aurrean nengoen.
Bidai horretatik bueltatu nintzen eta zorrak itzuliko nizkiola esan nion- zelan, baina? Hilero hirurehun eurotik gora ordainduta. Hiru urte igaro nituen eta egun batean esan nuen, tira, bidaiaren kostua hiru mila eurokoa bazen, zenbat diru ordaindu diet? Kontuak ez zitzaizkidan ateratzen eta hiru aldiz gehiago ordaindu nuela pentsatu nuen. Ai, ama!
Bankuan atera zizkidaten kontuak eta orduan, urrezko txartela kontratatu nuen konpainiara deitzea erabaki nuen. Denbora luzean aritu nintzen eta berrogei bat dei egin behar izan nituen 902 zenbaki garestira eta azkenean lortu nuen ahots goxoa zuen emakume batekin berba egitea.
Eman nizkion nire nortasun agiriko zenbaki guztiak eta orduan esan zidan, “zer nahi duzu?”. “Zorra ordaintzea nahi dut eta jakin nahiko nuke zenbat diru ordaindu behar dudan, hiru urtetan hirurehun euro ordaindu ditudanean”. Emakumeak esan zidan, hiru mila euro. Eh? Nola da posible hiru urtetan diru guzti hori ordainduta. Baina adarrak jotzen ari zara, galdetu nion. Ez zidan ulertzen eta hasi nintzen goxo esplikatzen, baina gero eta zakarrago. “Nire zorra ordaindu dut hiru aldiz gehiago eta nik ez nuen hori kontratatu…”. “Andrea, kontratuak irakurri behar dira eta batez ere, kontratuetan letra txikiarekin azaltzen diren baldintzak…”, esan zidan eta kito. “A ze tratua”, esan nion harrituta, eta berak “zuk niri eman didazuna bezalakoa” esan eta beste barik moztu zuen.
Kontratuaren letra txikia irakurri behar nuela esan zidan. Ondoren, ekonomia ikasketak burutu zituen lagun batengana joan nintzen eta berari gertatu zitzaidan guztia kontatu nion. Ekonomia ikasketak burutu zuenak esan zidan, zorraren interesak oradintzeari ekin niola eta zorra aplazatzen ari nintzela. Uff! Orain bai. Kontratuetan eta letra txikiarekin azatzen diren baldintzak ondo irakurri behar dira. Ai, ene, nola engainatzen gaituzten!
Cargando...